Zwemmen in open water: vijf gezondheidsrisico’s
Heerlijk, zo’n plons in natuurwater – bijna niks geeft een vrijer gevoel. Maar let op, want zwemmen in open water brengt ook bepaalde risico’s met zich mee, zoals infecties en maag- of darmklachten en ongelukken. Wil je veilig zwemmen, kies dan voor een officieel erkende buitenzwemlocatie.
Als de temperatuur stijgt, kan een duik in de eerste de beste plas of rivier heel verleidelijk zijn. Maar zwemmen in open water is niet zonder risico’s. Er kunnen ziekteverwekkers in het water zitten of ratten, muizen en andere dieren die ziektes overbrengen.
We zetten de vijf meest voorkomende gezondheidsrisico’s op een rij.
1. Zwemmersjeuk
Zwemmersjeuk, herkenbaar aan heftig jeukende rode bultjes, is de meest voorkomende klacht na zwemmen in natuurwater. Het wordt veroorzaakt door een larfje van eenden, maar is relatief onschuldig. Wel kun je als je vaker zwemmersjeuk oploopt, ook hoofdpijn of koorts krijgen en langer last hebben van de pijnlijke jeuk.
2. Klachten door blauwalg (cyanobacteriën)
Niet alle blauwalgen zijn giftig, maar giftige blauwalgen komen wel relatief veel voor; het is een jaarlijks terugkerend probleem. Wie ermee in aanraking komt, krijgt last van irritaties aan ogen en huid, hoofdpijn, maag- en darmklachten en soms erger. Je herkent de blauwalgbacterie aan een vreemde, meestal groene, vaak stinkende drijflaag op het water. Maar een beginnende concentratie blauwalg is niet altijd makkelijk te zien, dus houd de waarschuwingen goed in de gaten.
3. Maag- en darmklachten
Ook andere bacteriën, parasieten en virussen in zoet water kunnen maag- en darmklachten veroorzaken. Denk aan misselijkheid, overgeven, of diarree, soms gepaard met koorts. Via lozingen van rioolwater of mest komen deze micro-organismen in het water terecht. En niet alleen in het water zelf, ook in dode vogels en vissen die wel eens in het water drijven, kunnen ziekteverwekkers zitten. Zie je een dood dier drijven, blijf daar dan liever uit het water.
4. Leptospirose: ziekte van Weil
Er bestaat een klein risico op ernstigere aandoeningen, zoals leptospirose (modderkoorts). Dat is een infectieziekte die wordt verspreid door bacteriën (zogenaamde leptospiren) in rattenurine. Via de slijmvliezen of huidwondjes kan de bacterie in het lichaam terecht komen en binnen 5 tot 14 dagen plotseling opkomende, griepachtige verschijnselen en hoge koorts veroorzaken. Als niet op tijd een dokter geraadpleegd wordt, kunnen nieren en lever aangetast worden, of zelf hersenvliesontsteking optreden.
5. Grootste risico: boten, stromingen en onzichtbare objecten
Maar eigenlijk is het grootste gevaar voor zwemmers niet de waterkwaliteit, maar zwemmen en springen op onveilige plekken. Grachten, rivieren en kanalen en veel ander open water is niet ingericht op zwemmers. Pleziervaart, gevaarlijke stromingen en onzichtbare objecten in het water vormen de grootste risico’s. Zwem alleen daarom al het liefst op een officieel goedgekeurde zwemwaterlocatie. En let altijd op scherpe, onzichtbare voorwerpen op de bodem en langs de oever.
Goedgekeurde zwemlocaties vind je hier met aanduiding van de waterkwaliteit.
Tips om de gezondheidsrisico’s te beperken
- Zwem alleen op de officiële buitenzwemlocaties.
- Zwem niet in lauw, stilstaand water.
- Probeer geen water in te slikken, en drink het zeker niet, ook al ziet het er schoon uit.
- Ga niet het water in op plaatsen waar dode dieren liggen, laat er geen kinderen spelen, en raak geen rottende kadavers aan.
- Ga niet zwemmen in natuurwater als je wondjes hebt of als je een verminderde weerstand hebt door bijvoorbeeld zwangerschap of weerstandverlagende geneesmiddelen.
- Spoel je na het zwemmen af met kraanwater en droog je goed af.
Lees ook: Zwemmen in bevaarbare waterwegen is verboden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier